แต่

conj. 1. but;

prep. 2. only, nothing, from, since; aa. 3. only.

1. ทว่า

2. เฉพาะ จาก ตั้งแต่ 3. เพียงแต่ เพียง

ตั้งแต่ปีกลายมาแล้ว ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลย

Since last year there has been no change. เขามีบุตรชายแต่เพียงคนเดียว He has only one son. ผมไปแต่เขาไม่ได้ไป I went, but he didn't.